ὑποτομή

Grec ancien

Étymologie

Déverbal de ὑποτέμνω.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	ὑποτομή	αἱ	ὑποτομαί	τὼ	ὑποτομά
Vocatif		ὑποτομή		ὑποτομαί		ὑποτομά
Accusatif	τὴν	ὑποτομήν	τὰς	ὑποτομάς	τὼ	ὑποτομά
Génitif	τῆς	ὑποτομῆς	τῶν	ὑποτομῶν	τοῖν	ὑποτομαῖν
Datif	τῇ	ὑποτομῇ	ταῖς	ὑποτομαῖς	τοῖν	ὑποτομαῖν

ὑποτομή, hupotomế *\hy.po.to.ˈmɛː\ féminin

1. Coupure dessous, petite coupure.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

• τομή