ὀρθογραφία
Apparence
:
Étymologie
[modifier le wikicode]- De ὀρθογράφος, orthográphos (« bon scribe ») et -ία, -ía.
Nom commun
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | ὀρθογραφία | αἱ | ὀρθογραφιαι | τὼ | ὀρθογραφία |
Vocatif | ὀρθογραφία | ὀρθογραφιαι | ὀρθογραφία | |||
Accusatif | τὴν | ὀρθογραφίαν | τὰς | ὀρθογραφίας | τὼ | ὀρθογραφία |
Génitif | τῆς | ὀρθογραφίας | τῶν | [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] | τοῖν | ὀρθογραφίαιν |
Datif | τῇ | ὀρθογραφίᾳ | ταῖς | ὀρθογραφίαις | τοῖν | ὀρθογραφίαιν |
ὀρθογραφία, orthographía *\or.tʰo.ɡra.ˈpʰi.aː\ féminin
- Écriture correcte, orthographe.
- Orthographie.
Références
[modifier le wikicode]- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « orthographia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage. Le grec ancien est donné entre parenthèses.