ὀκτώπους

Grec ancien

Étymologie

De ὀκτώ, oktố (« huit ») et πούς, poús (« pied »).

Adjectif

ὀκτώπους, oktốpous *\ok.ˈtɔː.poːs\ masculin

1. Octopode, à huit pieds.
2. De huit pieds de long.

Variantes

• ὀκτάπους

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	ὀκτώπους	οἱ	ὀκτώποδες	τὼ	ὀκτώποδε
Vocatif		ὀκτώπους		ὀκτώποδες		ὀκτώποδε
Accusatif	τὸν	ὀκτώποδᾰ	τοὺς	ὀκτώποδᾰς	τὼ	ὀκτώποδε
Génitif	τοῦ	ὀκτώποδος	τῶν	ὀκτωπόδων	τοῖν	ὀκτωπόδοιν
Datif	τῷ	ὀκτώποδῐ	τοῖς	ὀκτώποσῐ(ν)	τοῖν	ὀκτωπόδοιν

ὀκτώπους, oktốpous *\ok.ˈtɔː.poːs\ masculin

1. Pieuvre.

Références

• « ὀκτώπους », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage