ἱέραξ

Voir aussi : ιέραξ, ἱέϱαξ

Grec ancien

Étymologie

Apparenté à ἱερός, hierós (« vif »), au latin ira (« emportement, colère »), l’idée sous-jacente étant celle d’oiseau vif, rapide (→ voir accipiter en latin).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	ἱέραξ	οἱ	ἱέρακες	τὼ	ἱέρακε
Vocatif		ἱέραξ		ἱέρακες		ἱέρακε
Accusatif	τὸν	ἱέρακα	τοὺς	ἱέρακας	τὼ	ἱέρακε
Génitif	τοῦ	ἱέρακος	τῶν	ἱεράκων	τοῖν	ἱεράκοιν
Datif	τῷ	ἱέρακι	τοῖς	[[{{{4}}}ι|{{{4}}}ι]] [[{{{4}}}ιν|{{{4}}}ιν]]	τοῖν	ἱεράκοιν

ἱέραξ, hiérax *\hi.é.raːks\ masculin

1. (Ornithologie) Faucon.

Variantes

• ἱάραξ (Dorien)
• ἵρηξ (Ionien)

Dérivés

• ἱερακίσκος
• ἱερακεῖον
• ἱεράκειος
• ἱερακιδεύς
• ἱερακίδιον
• ἱερακιστί
• ἱερακίτης
• ἱερακίζω
• ἱερακοβοσκός (« fauconnier »)
• ἱερακοκτόνος
• ἱερακόμορφος
• ἱερακοπόδιον
• ἱερακοπρόσωπος
• ἱερακοτάφος
• ἱερακοτρόφος
• ἱερακώδης (« en forme de faucon »)

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : γεράκι, ιέραξ, ίραξ

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901