ἥδυσμα
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De ἡδύνω.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | τὸ | ἥδυσμα | τὰ | ἥδυσματα | τὼ | ἥδυσματε |
Vocatif | ἥδυσμα | ἥδυσματα | ἥδυσματε | |||
Accusatif | τὸ | ἥδυσμα | τὰ | ἥδυσματα | τὼ | ἥδυσματε |
Génitif | τοῦ | ἥδυσματος | τῶν | ἡδυσμάτων | τοῖν | ἡδυσμάτοιν |
Datif | τῷ | ἥδυσματι | τοῖς | ἥδυσμασι(ν) | τοῖν | ἡδυσμάτοιν |
ἥδυσμα, hếdusma *\ˈhɛː.dyz.ma\ neutre
- Saveur, assaisonnement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes[modifier le wikicode]
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Latin : hedysma
Références[modifier le wikicode]
- « ἥδυσμα », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage