Ἑκατόγχειρες

Voir aussi : Εκατόγχειρες

Grec ancien

Étymologie

Composé de ἑκατόν, hekatón (« cent ») et de χείρ, kheír (« main »), littéralement « cent mains ».

Nom propre

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	Ἑκατόγχειρ	οἱ	Ἑκατόγχειρες	τὼ	Ἑκατόγχειρε
Vocatif		Ἑκατόγχειρ		Ἑκατόγχειρες		Ἑκατόγχειρε
Accusatif	τὸν	Ἑκατόγχειρα	τοὺς	Ἑκατόγχειρας	τὼ	Ἑκατόγχειρε
Génitif	τοῦ	Ἑκατόγχειρος	τῶν	Ἑκατόγχειρων	τοῖν	Ἑκατόγχειροιν
Datif	τῷ	Ἑκατόγχειρι	τοῖς	[[{{{4}}}ι|{{{4}}}ι]] [[{{{4}}}ιν|{{{4}}}ιν]]	τοῖν	Ἑκατόγχειροιν

Ἑκατόγχειρες, Hekatónkheires *\Prononciation ?\ masculin pluriel

1. (Mythologie grecque) Hécatonchires.