ἐξωτερικός

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de ἐξώτερος, exốteros, avec le suffixe -ικός, -ikos.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἐξωτερικός		ἐξωτερική		ἐξωτερικόν
vocatif		ἐξωτερικέ		ἐξωτερική		ἐξωτερικόν
accusatif		ἐξωτερικόν		ἐξωτερικήν		ἐξωτερικόν
génitif		ἐξωτερικοῦ		ἐξωτερικῆς		ἐξωτερικοῦ
datif		ἐξωτερικῷ		ἐξωτερικῇ		ἐξωτερικῷ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἐξωτερικώ		ἐξωτερικά		ἐξωτερικώ
vocatif		ἐξωτερικώ		ἐξωτερικά		ἐξωτερικώ
accusatif		ἐξωτερικώ		ἐξωτερικά		ἐξωτερικώ
génitif		ἐξωτερικοῖν		ἐξωτερικαῖν		ἐξωτερικοῖν
datif		ἐξωτερικοῖν		ἐξωτερικαῖν		ἐξωτερικοῖν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἐξωτερικοί		ἐξωτερικαί		ἐξωτερικά
vocatif		ἐξωτερικοί		ἐξωτερικαί		ἐξωτερικά
accusatif		ἐξωτερικούς		ἐξωτερικάς		ἐξωτερικά
génitif		ἐξωτερικῶν		ἐξωτερικῶν		ἐξωτερικῶν
datif		ἐξωτερικοῖς		ἐξωτερικαῖς		ἐξωτερικοῖς

ἐξωτερικός, exôterikós *\e.kʰsɔː.te.ri.ˈkos\

1. Extérieur, étranger.
2. Public.

Antonymes

• ἐσωτερικός (« intime »)

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage