ἐξομολογητήριον

Voir aussi : εξομολογητήριο

Grec ancien

Étymologie

Du verbe ἐξομολογῶ, exomologỗ (« confesser »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	τὸ	ἐξομολογητήριον	τὰ	ἐξομολογητήρια	τὼ	ἐξομολογητηρίω
Vocatif		ἐξομολογητήριον		ἐξομολογητήρια		ἐξομολογητηρίω
Accusatif	τὸ	ἐξομολογητήριον	τὰ	ἐξομολογητήρια	τὼ	ἐξομολογητηρίω
Génitif	τοῦ	ἐξομολογητηρίου	τῶν	ἐξομολογητηρίων	τοῖν	ἐξομολογητηρίοιν
Datif	τῷ	ἐξομολογητηρίῳ	τοῖς	ἐξομολογητηρίοις	τοῖν	ἐξομολογητηρίοιν

Ἕν ἐξομολογητήριον.

ἐξομολογητήριον, exomologêtếrion *\e.kʰso.mo.lo.ɡɛː.ˈtɛː.ri.on\ neutre

1. (Religion) Confessionnal.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)