ἀκροστιχίς

Grec ancien

Étymologie

De ἄκρος, ákros (« extrême ») et στίχος, stíkhos (« rang »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	ἀκροστιχίς	αἱ	ἀκροστιχίδες	τὼ	ἀκροστιχίδε
Vocatif		ἀκροστιχί		ἀκροστιχίδες		ἀκροστιχίδε
Accusatif	τὴν	ἀκροστιχίδα	τὰς	ἀκροστιχίδας	τὼ	ἀκροστιχίδε
Génitif	τῆς	ἀκροστιχίδος	τῶν	ἀκροστιχίδων	τοῖν	ἀκροστιχίδοιν
Datif	τῇ	ἀκροστιχίδι	ταῖς	ἀκροστιχίσι(ν)	τοῖν	ἀκροστιχίδοιν

ἀκροστιχίς, akrostikhís *\a.kro.sti.ˈkʰis\ féminin

1. Acrostiche.
   • Ἰησοῦς
     Χριστὸς
     Θεοῦ
     Υἱὸς
     Σωτήρ