Aller au contenu

құлақ

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du proto-turc *Kul-kak.
  Singulier Pluriel
Nominatif (атау септік) құлақ құлақтар
Génitif (ілік септік) құлақтың құлақтардың
Datif (барыс септік) құлаққа құлақтарға
Accusatif (табыс септік) құлақты құлақтарды
Locatif (жатыс септік) құлақта құлақтарда
Ablatif (шығыс септік) құлақтан құлақтардан
Instrumental (көмектес септік) құлақпен құлақтармен
possessifs
  Singulier Pluriel
Première personne (mon/mes) құлағым құлақтарым
Première personne (notre/nos) құлағымыз құлақтарымыз
Deuxième personne (familier) құлағың құлақтарың
Deuxième personne (poli) құлағыңыз құлақтарыңыз
Troisième personne құлағы құлақтары
құлақ

құлақ (qulaq) \qʊ.ˈɫɑq\

  1. (Anatomie) Oreille.
  • құлақ sur l’encyclopédie Wikipédia (en kazakh)