χρηστομάθεια

Grec ancien

Étymologie

Mot dérivé de χρηστομαθής, khrêstomathếs, avec le suffixe -ία, -ía.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	χρηστομάθεια	αἱ	χρηστομαθειαι	τὼ	χρηστομαθεία
Vocatif		χρηστομάθεια		χρηστομαθειαι		χρηστομαθεία
Accusatif	τὴν	χρηστομάθειαν	τὰς	χρηστομαθείας	τὼ	χρηστομαθεία
Génitif	τῆς	χρηστομαθείας	τῶν	χρηστομαθεῖῶν	τοῖν	χρηστομαθείαιν
Datif	τῇ	χρηστομαθείᾳ	ταῖς	χρηστομαθείαις	τοῖν	χρηστομαθείαιν

χρηστομάθεια, khrêstomátheia *\kʰrɛː.sto.ˈma.tʰeː.a\ féminin (Ancienne écriture : χϱηστομάϑεια)

1. Étude des choses utiles, bonne instruction.
2. Chrestomathie.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage