σώφρων

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de σῶς, sôs (« sain ») et de φρήν, phrên (« esprit »), littéralement « sain d’esprit ».

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		σώφρων		σώφρων		σῶφρον
vocatif		σῶφρον		σῶφρον		σῶφρον
accusatif		σώφρονα		σώφρονα		σῶφρον
génitif		σώφρονος		σώφρονος		σώφρονος
datif		σώφρονι		σώφρονι		σώφρονι
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		σώφρονε		σώφρονε		σώφρονε
vocatif		σώφρονε		σώφρονε		σώφρονε
accusatif		σώφρονε		σώφρονε		σώφρονε
génitif		σώφρονοιν		σώφρονοιν		σώφρονοιν
datif		σώφρονοιν		σώφρονοιν		σώφρονοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		σώφρονες		σώφρονες		σώφρονα
vocatif		σώφρονες		σώφρονες		σώφρονα
accusatif		σώφρονας		σώφρονας		σώφρονα
génitif		σώφρονων		σώφρονων		σώφρονων
datif		σώφροσι(ν)		σώφροσι(ν)		σώφροσι(ν)

σώφρων, sôphron *\Prononciation ?\

1. Sain d’esprit, sage.
   • σῶφρόν ἐστι

     être sain d'esprit (il est sage).

Antonymes

• ἄφρων (« insensé »)

Dérivés

• σωφρονέω
• σωφρόνημα
• σωφρονητέον
• σωφρονητέος
• σωφρονητικός
• σωφρονικός
• σωφρόνισμα
• σωφρονισμός
• σωφρονιστήρ
• σωφρονιστήριον
• σωφρονιστής
• σωφρονιστικός
• σωφρονιστύς
• σωφρονίζω
• σωφροσύνη
• σωφρόσυνος

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : σώφρων

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901