στόρθυγξ

Grec ancien

Étymologie

De στόρθη, stórthê (« pointe »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	στόρθυγξ	αἱ	στόρθυγγες	τὼ	στόρθυγγε
Vocatif		στόρθυγξ		στόρθυγγες		στόρθυγγε
Accusatif	τὴν	στόρθυγγα	τὰς	στόρθυγγας	τὼ	στόρθυγγε
Génitif	τῆς	στόρθυγγός	τῶν	στόρθυγγῶν	τοῖν	στόρθυγγοῖν
Datif	τῇ	στόρθυγγί	ταῖς	στόρθυγγοί(ν)	τοῖν	στόρθυγγοῖν

στόρθυγξ, stórthunx *\stór.tʰyŋks\ masculin ou féminin (l’usage hésite)

1. Pointe.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
2. Corne pointue, andouiller.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
3. Dent pointue, défense de sanglier.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

• στόνυξ

Dérivés

• μονοστόρθυγξ

Références

• « στόρθυγξ », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage