στρατηγός

Grec ancien

Étymologie

Dérivé de στρατός, stratós (« armée ») et ἄγω, ágô (« conduire »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	στρατηγός	οἱ	στρατηγοί	τὼ	στρατηγώ
Vocatif		στρατηγέ		στρατηγοί		στρατηγώ
Accusatif	τὸν	στρατηγόν	τοὺς	στρατηγούς	τὼ	στρατηγώ
Génitif	τοῦ	στρατηγοῦ	τῶν	στρατηγῶν	τοῖν	στρατηγοῖν
Datif	τῷ	στρατηγῷ	τοῖς	στρατηγοῖς	τοῖν	στρατηγοῖν

στρατηγός, strategós *\stra.tɛː.ˈɡos\ masculin (Ancienne écriture : στϱατηγός)

1. (Militaire) Stratège, général.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

• στραταγός (Arcadien, dorien)
• στρόταγος (Éolien)

Antonymes

• ἀντιστράτηγος, général ennemi