πλείων

Grec ancien

Nom commun

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πλείων		πλείων		πλεῖον
vocatif		πλεῖον		πλεῖον		πλεῖον
accusatif		πλείονα		πλείονα		πλεῖον
génitif		πλείονος		πλείονος		πλείονος
datif		πλείονι		πλείονι		πλείονι
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πλείονε		πλείονε		πλείονε
vocatif		πλείονε		πλείονε		πλείονε
accusatif		πλείονε		πλείονε		πλείονε
génitif		πλείοιν		πλείοιν		πλείοιν
datif		πλείοιν		πλείοιν		πλείοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πλείονες		πλείονες		πλείονα
vocatif		πλείονες		πλείονες		πλείονα
accusatif		πλείονας		πλείονας		πλείονα
génitif		πλείων		πλείων		πλείων
datif		πλείοσι(ν)		πλείοσι(ν)		πλείοσι(ν)

πλείων, pleíôn *\Prononciation ?\

1. Comparatif de πολύς.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

• « πλείων », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage