παραξιφίς

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de παρά, pará et de ξίφος, xíphos.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	παραξιφίς	αἱ	παραξιφίδες	τὼ	παραξιφίδε
Vocatif		παραξιφί		παραξιφίδες		παραξιφίδε
Accusatif	τὴν	παραξιφίδα	τὰς	παραξιφίδας	τὼ	παραξιφίδε
Génitif	τῆς	παραξιφίδος	τῶν	παραξιφίδων	τοῖν	παραξιφίδοιν
Datif	τῇ	παραξιφίδι	ταῖς	παραξιφίσι(ν)	τοῖν	παραξιφίδοιν

παραξιφίς, paraxiphís *\pa.ra.ksi.ˈpʰis\ féminin

1. Dague.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

• « παραξιφίς », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage