δοκιμεῖον
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Voir δοκίμιον.
Nom commun
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | τὸ | δοϰιμεῖον | τὰ | δοϰιμεῖα | τὼ | δοϰιμείω |
Vocatif | δοϰιμεῖον | δοϰιμεῖα | δοϰιμείω | |||
Accusatif | τὸ | δοϰιμεῖον | τὰ | δοϰιμεῖα | τὼ | δοϰιμείω |
Génitif | τοῦ | δοϰιμείου | τῶν | δοϰιμείων | τοῖν | δοϰιμείοιν |
Datif | τῷ | δοϰιμείῳ | τοῖς | δοϰιμείοις | τοῖν | δοϰιμείοιν |
δοκιμεῖον, dokimeion neutre
- Moyen d'éprouver, d'essayer.
- (Par suite) Organe, instrument.
Références
[modifier le wikicode]- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952