δίφθογγος

Grec ancien

Étymologie

De δίς (« deux fois ») et φθόγγος (« son »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	δίφθογγος	αἱ	δίφθογγοι	τὼ	διφθόγγω
Vocatif		δίφθογγε		δίφθογγοι		διφθόγγω
Accusatif	τὴν	δίφθογγον	τὰς	διφθόγγους	τὼ	διφθόγγω
Génitif	τῆς	διφθόγγου	τῶν	διφθόγγων	τοῖν	διφθόγγοιν
Datif	τῇ	διφθόγγῳ	ταῖς	διφθόγγοις	τοῖν	διφθόγγοιν

δίφθογγος, díphthoggos *\ˈdipʰ.tʰoŋ.ɡos\ féminin

1. (Grammaire) Diphtongue.

Dérivés dans d’autres langues

• Français : diphtongue
• Latin : diphtongus

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		δίφθογγος		δίφθογγος		δίφθογγον
vocatif		δίφθογγε		δίφθογγε		δίφθογγον
accusatif		δίφθογγον		δίφθογγον		δίφθογγον
génitif		διφθόγγου		διφθόγγου		διφθόγγου
datif		διφθόγγῳ		διφθόγγῳ		διφθόγγῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		διφθόγγω		διφθόγγω		διφθόγγω
vocatif		διφθόγγω		διφθόγγω		διφθόγγω
accusatif		διφθόγγω		διφθόγγω		διφθόγγω
génitif		διφθόγγοιν		διφθόγγοιν		διφθόγγοιν
datif		διφθόγγοιν		διφθόγγοιν		διφθόγγοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		δίφθογγοι		δίφθογγοι		δίφθογγα
vocatif		δίφθογγοι		δίφθογγοι		δίφθογγα
accusatif		διφθόγγους		διφθόγγους		δίφθογγα
génitif		διφθόγγων		διφθόγγων		διφθόγγων
datif		διφθόγγοις		διφθόγγοις		διφθόγγοις

δίφθογγος, díphthoggos *\ˈdipʰ.tʰoŋ.ɡos\

1. Qui a deux sons.