Κύρνος
Apparence
Nom propre
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | |
---|---|---|
Nominatif | ἡ | Κύρνος |
Vocatif | Κύρνε | |
Accusatif | τὴν | Κύρνον |
Génitif | τῆς | Κύρνου |
Datif | τῇ | Κύρνῳ |
Κύρνος, Kýrnos féminin singulier
- (Géographie) Kyrnos (île de la Méditerranée, aujourd’hui la Corse).
Οἱ δέ Φωκαιέες, ἐπείτε σφι Χῖοι τὰς νήσους τὰς Οἰνούσσας καλεομένας οὐκ ἐϐούλοντο ὠνεομένοισι πωλέειν, δειμαίνοντες μὴ αἱ μεν ἐμπόριον γένωνται, ἡ δὲ αὐτῶν νῆσος ἀποκληισθῇ τούτου εἵνεκα πρὸς ταῦτα οἱ Φωκαιέες ἐστέλλοντο ἐς Κύρνον·
— (Hérodote, Histoires, I, 165)Ἡ δὲ Κύρνος ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων καλεῖται Κορσίκα. Οἰκεῖται δὲ φαύλως τραχειά τε οὖσα καὶ τοῖς πλείστοις μέρεσι δύσβατος τελέως ὥστε τοὺς κατέχον τας τὰ ὄρη καὶ ἀπὸ λῃστηρίων ζῶντας ἀγριωτέρους εἶναι θηρίων.
— (Strabon, Géographie, 5, II, 7 [1])
Dérivés
[modifier le wikicode]Dérivés dans d’autres langues
[modifier le wikicode]- Latin : Cyrnus
Prononciation
[modifier le wikicode]- *\kýr.nos\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈkyr.nos\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈcyr.nos\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈcyr.nos\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈcir.nos\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
[modifier le wikicode]- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- [1] Géographie de Strabon bilingue en ligne