żachnąć się
Étymologie
[modifier le wikicode]- Faisait żasnąć się[1], apparenté au russe ужас, úžas (« peur, effroi »), au tchèque žasnout (« être étonné »).
Locution verbale
[modifier le wikicode]żachnąć się \ʒaxnɔ̃ɲʨ̑‿ɕɛ\ pronominal perfectif (imperfectif : żachać się) (voir la conjugaison)
- S’irriter.
A on tak się żachnął (złotko moje!) i gada: „Nie widzą matula, że mam świeżuteńki mundur?“
— (Bolesław Prus, Anielka)
Dérivés
[modifier le wikicode]Prononciation
[modifier le wikicode]- (Région à préciser) : écouter « żachnąć się [Prononciation ?] »
Références
[modifier le wikicode]- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : żachnąć się. (liste des auteurs et autrices)
- ↑ « żachnąć się », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927