ŝafeto

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : sxafeto, shafeto

(Date à préciser) Composé de la racine ŝaf (« bélier, mouton »), du suffixe -et- (« diminutif ») et de la finale -o (substantif).

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	ŝafeto \ʃa.ˈfe.to\	ŝafetoj \ʃa.ˈfe.toj\
Accusatif	ŝafeton \ʃa.ˈfe.ton\	ŝafetojn \ʃa.ˈfe.tojn\

ŝafeto \ʃa.ˈfe.to\

Petit mouton.
- Sed venis gasto al la riĉa homo, kaj ĉi tiu domaĝis preni el siaj ŝafoj aŭ el siaj bovoj, por prepari ion por la gasto, kiu venis al li, kaj li prenis la ŝafeton de la viro malriĉa, kaj preparis ĝin por la homo, kiu venis al li. — (Zamenhof, Malnova Testamento, 1916)
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)