ĉasaĵo

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : cxasajxo, chasajho

Étymologie

Composé de la racine ĉas (« chasser (vénerie) »), du suffixe -aĵ- (« chose, dérivé ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	ĉasaĵo \t͡ʃa.ˈsa.ʒo\	ĉasaĵoj \t͡ʃa.ˈsa.ʒoj\
Accusatif	ĉasaĵon \t͡ʃa.ˈsa.ʒon\	ĉasaĵojn \t͡ʃa.ˈsa.ʒojn\

ĉasaĵo \t͡ʃa.ˈsa.ʒo\    composition UV de racines

1. (Cuisine) Gibier. (Viande issue de ces animaux.)
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes orthographiques

• si pas de ĉ et de ĵ possibles par le clavier : cxasajxo

Dérivés

• ĉasaĵodoro : odeur de gibier

Apparentés étymologiques

• pour les apparentés, voir la fiche de ĉasi

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « ĉasaĵo [Prononciation ?] »

Références

Bibliographie

• E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
• ĉasaĵo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• ĉasaĵo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Composition "ĉas-aĵ-", racine "-o" dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro »  (CUV, R1 de l’Akademio de Esperanto).