dispositio
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de dispositus, avec le suffixe -io.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | dispositio | dispositionēs |
Vocatif | dispositio | dispositionēs |
Accusatif | dispositionem | dispositionēs |
Génitif | dispositionis | dispositionum |
Datif | dispositionī | dispositionibus |
Ablatif | dispositionĕ | dispositionibus |
dispositio \Prononciation ?\ féminin
- Disposition, arrangement.
architectura autem constat ex ordinatione, quae graece τάξις dicitur, et ex dispositione (hanc autem Graeci διάθεσιν vocitant, et eurythmia, et symmetria, et decore, et distributione, quae graece οἰκονομία dicitur.
— (Vitruve, De architectura, I)- L'architecture a pour objet l'ordonnance, que les Grecs appellent τάξις, la disposition qu'ils nomment διάθεσιν, l'eurythmie, la symétrie, la convenance et la distribution, à laquelle on donne en grec le nom d'οἰκονομία. — (traduction)
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Anglais : disposition
- Espagnol : disposición
- Français : disposition
- Italien : disposizione
Références[modifier le wikicode]
- « dispositio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage