Aller au contenu

ráhpis

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif ráhpis ráhppásat
Accusatif
Génitif
ráhppása ráhppásiid
Illatif ráhppásii ráhppásiidda
Locatif ráhppásis ráhppásiin
Comitatif ráhppásiin ráhppásiiguin
Essif ráhpisin
Épithète Comparatif Superlatif
ráhpes ráhppásit ráhppáseamos

ráhpis /ˈrahpis/ adjectif attribut

  1. Accidenté en parlant d’un terrain.
    • Bovttášbeana lea bráres norgga beananálli, mas lea áibbas earenrámáš anatomalaš iešvuođat mii dahká ahte dat lea hui čeahppi bivdit bovttáš lottiid ráhpis eatnamiin. — (gonagasviessu.no)
      Le chien norvégien de macareux est une ancienne race de chien norvégien qui a des caractéristiques anatomiques tout à fait spéciales qui font qu’il est très adroit pour chasser le macareux en terrain accidenté.