fondut
Apparence
Forme de verbe
[modifier le wikicode]Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | fondut \fun.ˈðyt\ |
fonduts \fun.ˈðyt͡s\ |
Féminin | fonduda \fun.ˈðy.ðo̯\ |
fondudas \fun.ˈðy.ðo̯s\ |
fondut \fun.ˈðyt\ (graphie normalisée) masculin
- Participe passé masculin singulier du verbe fondre, fondu.
La vapor se’n torna en aiga quand lo fuòc s’escantís e lo metal fondut se calha.
— (Jean Boudou, La quimèra, 1974)- La vapeur redevient eau quand le feu s’éteint et le métal fondu se fige.
Références
[modifier le wikicode]- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Bras, M. & Vergez-Couret, M., Universitat de Tolosa Joan Jaurés, Basa Textuala per la lenga d'Òc, XIX - XXI s → consulter cet ouvrage