Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe constar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) constaren
|
que (tú) constaren
|
que (vos) constaren
|
que (él/ella/usted) constaren
|
que (nosotros-as) constaren
|
que (vosotros-as) constaren
|
que (os) constaren
|
(ellos-as/ustedes) constaren
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) constaren
|
que (tú) constaren
|
que (vos) constaren
|
que (él/ella/usted) constaren
|
que (nosotros-as) constaren
|
que (vosotros-as) constaren
|
que (os) constaren
|
(ellos-as/ustedes) constaren
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) constaren
|
que (tú) constaren
|
que (vos) constaren
|
que (él/ella/usted) constaren
|
que (nosotros-as) constaren
|
que (vosotros-as) constaren
|
que (os) constaren
|
(ellos-as/ustedes) constaren
|
Futur
|
que (yo) constaren
|
que (tú) constaren
|
que (vos) constaren
|
que (él/ella/usted) constaren
|
que (nosotros-as) constaren
|
que (vosotros-as) constaren
|
que (os) constaren
|
(ellos-as/ustedes) constaren
|
constaren \ko(n)sˈta.ɾen\
- Troisième personne du pluriel du futur du subjonctif de constar.