Aller au contenu

beven

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Forme de verbe

[modifier le wikicode]
Mutation Forme
Non muté beven
Adoucissante veven
Durcissante peven

beven \ˈbeːvɛn\

  1. Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe bevañ/beviñ.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

beven intransitif

Présent Prétérit
ik beef beefde
jij beeft
hij, zij, het beeft
wij beven beefden
jullie beven
zij beven
u beeft beefde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben bevend gebeefd
  1. Trembler.

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références

[modifier le wikicode]
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]