βουνό

Grec

Étymologie

Du grec ancien βουνός, bounós.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	το	βουνό	τα	βουνά
Génitif	του	βουνού	των	βουνών
Accusatif	το	βουνό	τα	βουνά
Vocatif		βουνό		βουνά

βουνό (vunó) \vu.ˈnɔ\ neutre

1. Mont, montagne.
   • ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος, τα δυο βουνά μαλώνουν

Synonymes

• όρος

Dérivés

• αγριόβουνο
• βουνάκι
• βουναλάκι
• βουνί
• βουνίσιος
• βουνοκορφή
• βουνοπλαγιά
• βουνοποριά
• βουνοσειρά
• ξεροβούνι
• πευκοβούνι
• παγόβουνο
• παίρνω τα βουνά
• πετρόβουνο
• χαμοβούνι

Proverbes et phrases toutes faites

• η τρέλα δεν πάει στα βουνά, πάει στους ανθρώπους
• μαθημένα τα βουνά στα χιόνια